ماموریت ما همراه بودن با شما تا انتهای پروژه است
تونلسازي مكانيزه در ايران با استفاده از ماشين هاي تونل زني تمام مقطع به طور قابل ملاحظه اي رو به افزايش است . ملاحظاتي از از جمله شرايط زمين شناسي ، نوع دستگاه Tunnel Boring Machine) TBM) مشخصات و قابليت ماشين ، به منظور بهبود عمليات تونلسازي ضروري است . اين مقاله مخاطرات بالقوه اي را كه باعث گير كردن و توقف دستگاه در متراژ 30Km+245m تونل انتقال آب قمرود ( قطعه هاي 3و 4) در خرداد ماه سال 1384 شده اند، بيان مي كند . در اين پروژه تونلزني در توده سنگ داراي لايه بندي و شكستگي ( شامل مارن، اسليت ، گرافيت، سن گ آهك به همراه رگه هاي كوارتزيتي ) انجام مي شود . توده سنگ داراي لايه بندي ضعيف گاهي به همراه سنگهاي خرد شده بوده كه اين امر باعث بوجود آمدن تغيير شكلهاي بزرگ پس از حفاري، ناپايداري در برخي مقاطع و ريزش سنگ به داخل تونل شده است . در برخي از بخشهاي تونل بروز پديده مچاله شوندگي ، جريان يافتگي توده سنگ سينه كار و همگرائي تونل باعث افزايش بارهاي وارده به پوسته سپر و ناپايداري موضعي توده سنگي شده است . به عبارت دیگر دستگاه TBM در اثر ريزش توده سنگ بر روي كله حفار TBM و سپر و نیز همگرائی سریع تونل متوقف شده است. براي جلوگيري از گير كردن و توقف ماشين تمهيداتي از قبيل : تغيير در دريچه هاي ورودي مواد در كله حفار، افزايش گشتاور و نيروي پيشران ماشين، رفتار سنجي مناسب و كافي ، حفاري در حالت تك سپري و دستورالعمل انجام عمليات تزريق طراحي و اعمال شد و نتايجي بدست آمد كه در اين مقاله به آنها پرداخته شده است.
